آیین نوروز درروستای بردر ازقوم کرمانج
ریشه کرمانج از کردهای ایران است در حال حاضر حوالی شهرهای شمال خراسان سکنی دارند. بردر روستای در مرز ایران وترکمنستان است.بردریها یک ماه مانده به فروردین خود را برای برگزاری جشن نوروز آماده می‌کنند. 
بردریها آداب و رسوم نوروزی خاصی دارند.
هوده مال
۱۷روز مانده به عید، هر یک از اعضای خانواده روستابرای خود تکه سنگی کوچک را انتخاب می‌کند و آن را روی زمین قرار می‌دهد، بعد از تحویل سال نو هر کس سنگاش را برمیدارد و اگر زیر سنگ‌ها سبزه روییده باشد نشان از سالی پرباران و نیک است و اگر چیزی نروییده باشد مردم معتقدند خشکسالی در راه است.
گذاشتن سبزه
دو هفتهای پیش از عید، خانواده‌ها گندم و جو در ظروف می‌ریزند و به آن آب می‌دهند و با رویش سبزه‌ها آن‌ها را برای سفره هفتسین آماده می‌کنند.
 «دان او» پزی
تقریباً دو هفته مانده به عید در شبی خاص مردم روستاشروع به پختن غذایی معروف به «دان او» می‌کنند، برای تهیه این غذا گندم، نخود، عدس و... داخل ظرف آب ریخته و پس از پخته شدن آن‌ها ادویهجات به آن اضافه می‌کنند، وقتی غذا آماده شد مهره آبیرنگی انتخاب کرده و داخل ظرف می‌اندازند سپس مادر خانواده با قاشقی بزرگ، گندم‌ها را به نام هر یک از اعضای خانواده برمیدارد و این ظرفهای غذا از کوچک‌ترین فرد خانواده شروع می‌شود و هر وقت مهره آبیرنگ به نام کسی درآمد آن سال خانواده به نام او خواهد بود، در اینجاست که اگر آن فرد اخلاق خوبی داشته باشد همه می‌گویند سال پر برکتی است.
سفره نوروزی
بردریهاسفرهای پارچهای که نقش و نگارهای خاصی دارد پهن می‌کنند و روی آن آب، سیر، سمنو، سیب، سکه، سبزی و شیرینی می‌چینند در واقع سفره هفتسین است که در اتاق پذیرایی پهن می‌شود.
روز نوروز
کوچکترهای روستا لباس نو می‌پوشند، بزرگتر‌ها به دیدار هم می‌روند، عیدی به کوچکتر‌ها داده می‌شود و اگر کسی یکی از اعضای خانوادهاش را از دست داده باشد ا هالی روستا به دیدار وی می‌روند.
نو عروس‌ها هدیه ویژه می‌گیرند ودرقدیم نوجوانان روستا ریسمانی تهیه کرده و دستمال به آن می‌بستند سپس به پشتبام رفته و از سوراخ بخاری یا نورگیر‌ها ریسمان را داخل خانه‌ها میانداختند، صاحبخانه‌ها نیز شیرینی برای آن‌ها می‌گذاشتن.